zaterdag 30 juli 2016

Harry potter expo en Mini-europa

Gisteren was het woensdag, 27 juli. Lang keken we uit naar die dag, want jawel we zouden naar de Harry Potter expo gaan. Elientje mocht bij moeke en vava logeren, en wij stonden om 7uur op (jawel, op een vakantiedag!) om naar Brussel te gaan. Onze tickets waren voor het tijdslot van 11uur, en rond 10uur kwamen we in Brussel aan. Even een sigaretje roken (bah Kristof!), en zo namen we metro 6 naar de Heizel. Dit duurde ongeveer 20 minuutjes.



Rond half elf kwamen we aan, en zaken we de expo al liggen. Robbe had zoveel zenuwen, en was zo blij dat we er waren, ook Kristof en ik keken uit om weer een dagje te vertoeven in de Harry Potter magie. Robbe is in de ban van Harry Potter, nu is het wat geminderd maar bij zijn opname in KPC 2 jaar geleden zocht hij heil bij Harry. We vermoeden dat dit komt omdat Robbe zichzelf ook altijd 'anders' gevoeld heeft dan de rest, waar Harry dit ook had.



Voor ik verder ga met mijn blog, vertel ik er even bij dat we 2x naar de opname studio's in Leavesden zijn geweest, hier vind je meer informatie over de studio's zelf, dus noem ik onzelf wel wat verwend.



Na lang aanschuiven (om 10.45 stonden we in de rij, en om 11.45 konden we pas binnen) hoorden we binnen enkele keren geklap. Wat zou dit zijn? In de rij werden ook foto's gemaakt, die met een crappy bewerkingsprogramma op een harry potter achtergrond geplaatst werden. Die van ons waren niet geslaagd, bleek op het einde van de rit, en persoonlijk was ik daar wel dankbaar voor ;) Nuja, het geklap! WEERAL! Tot 3x toe werd er geapplaudisseerd, De kriebels kwamen, en jawel de mooie gouden deuren gingen open. Er stond een een man in een harry potter-stijl gewaad en sportschoenen onder, eenmaal we binnen waren, begon zijn tweetalig gekwetter, zeer amusant, een waal die zijn best doet om goed Nederlands te spreken, we waren echt onder de indruk! Aan alle verkopers in Brussel, neem een voorbeeld aan deze man! Na een korte uitleg waarin duidelijk verteld werd geen flash te gebruiken, en hijzelf zei 'ik babbel heel graag, en hoor mijn eigen irritante stem graag, dus zal ik, of mijn collega's jullie er met alle plezier de hele dag op wijzen dat flash niet toegestaan is'. Ik heb die man nu al graag! Nuja, het geklap. Het was tijd voor de sorteerhoedceremonie! Nee, niet de echte versleten babbelende hoed, maar een replica die er even versleten uitzag. Hij zocht een vrijwilliger, en jawel onze Robbe werd uitgekozen. Als echte harry potter, koos hij voor 'gryffindor', de afdeling die het meeste gekozen werd denk ik. Behendig duwde de man op een knopje achter zich, en hoorde je de sorteerhoed een persoonsbeschrijving geven, en mocht Robbe naar Gryffindor gaan. De 2 personen na ons kozen ook Gryffindor, nadien gingen we naar een andere hal, waar we even mochten wachten en gingen de deuren open. 'avancer, avancer', werd ons verteld waardoor we geen tijd hadden om een foto van de stoomtrein te nemen, jammer, want net dat wou Robbe wel zien.



De exporuimte was heel donker ingericht, en superdruk, iedereen stond daar echt op een hoopje, te snappen gezien er zoveel mogelijk in de kleine ruimte gepropt was. We werden verwelkomd door de zingende dame die toegang geeft tot het afdelingsverblijf. Op het eerste zicht zeer indrukwekkend allemaal, de kostuums stonden netjes geetaleerd, ook wanneer je de audioguide had kon je duidelijk vinden welk cijfer je moest indrukken voor meer informatie te krijgen. Ook zagen we de Mandragora of mandrake aka dekrijsplant die zeer irritant krijste wanneer je hem uit zijn warm bedje van aarde trok, hoe zoudt ge zelf zijn? Ik weet het wel hoor! Ook Mme Umbridge haar mooi kantoor, een hal gewijd aan zwerkbal, hagrid zijn hut kon je ook zien, en diverse toverbeesten waren er ook. De laatste hal was die van het bal, dat je herkent uit 'Harry potter en de vuurbeker', wederom mooie gewaden, maar belange niet zo mooi als die uit leavesden. Ook de centauren, de gigantische reuzenspin, tot de details op het gouden (bronzen) ei, het kon leavesden in de verste verte niet evenaren.


( ik geef toe, als alan rickman fan, dat ik wel een klein eerbetoon aan deze man miste)

Robbe en ik deden de audiotoer, en maakten veeeeeeeel foto's, maar kristof deed hem op een sneller tempo, op een half uur stond hij al aan de uitgang die je meteen naar de shop bracht. Nuja, de shop... De aliexpress hal is er een beter woord voor. De merchandising is schandalig duur! Ik druk me dan nog netjes uit. We zagen er sleutelhangers waar de prijs in yen opstond, die 90 yen kosten (0.82 dollar!) aan 10 euro geprijsd, een toverstaf kwam 40 euro, terwijl je die in leavesden 25 euro betaalt. Dure truien in stugge sweaterstof, tot een klein doosje snoepjes aan 10 euro! Zelfs een stomme chocolade minty kikker kostte 10 euro, en ik snap wel dat wanneer je al veel kosten moet doen om tot daar te raken (auto of trein, inkom aan 20 euro per persoon), je geen zin hebt om nog iets uit de shop te kopen.... Ook wanneer je de reviews leest online, zie je dat wij gelukkig niet de enigsten zijn met die mening...







Het was 2uur, zo snel ben je al buiten, en ik had nog geen zin om naar huis te gaan. We besloten de buurt eens te verkennen, in de buurt van het Atomium kan je leuke dingen doen. Oceade heeft veel leuke glijbanen, en een saunadeel, maar buiten Robbe, had niemand zwemgerief bij. De kinepolis is er ook, maar wij verkiezen euroscoop. Dus besloten we mini-europa te bezoeken. Jawel, je leest het goed, dit klein parkje in de schaduw van het Atomium is al even oud als jij en ik, maar toch een leuke namiddaguitstap. Onderweg naar daar kom je langs een plein met oa een quick, en andere kleine restaurantjes, gelukkig ook eerlijk geprijsd. We betaalden +- 15 euro per persoon, Robbe betaalde iets van een 11 euro. Binnengekomen stond de mascotte klaar voor een leuke foto. Ik geef eerlijk toe, ik HAAT foto's van mezelf, op elke foto zie ik er dik uit, of ligt m'n haar niet goed, zie ik er dik uit of weerspiegelt m'n bril. Ik wou een foto van Robbe maken als mooi aandenken op m'n gsm, maar in gebrekkig frans werd uitgelegd dat dit niet mocht. (wtf we hebben net +-40 euro entree betaald en jullie doen moeilijk om een foto?) en we volgenden de aangeduide wandelroute. Elk gebouw is duidelijk aangeduid wat het is, met informatie van het land, aantal inwoners, taal, hoofdstad, ... En had een pilaar met een blauwe knop op. Die blauwe knop speelde het nationaal lied af. Knap gedaan. Ook de details waren mooi afgewerkt en je had ook veel interactie met andere gebouwtjes. Je kon een arena van Spanje laten bewegen, of de mona lisa stelen per fiets. De Ariana 5 vertrok regelmatig met veel lawaai op missie, je kon water wegpompen uit de polders, en Robbe mocht zelfs op klompen lopen!



Nadien gingen we even in de quick eten, waar ook een mooie speelboot ligt voor de kindjes wiens ouders nog genieten van een maaltijd. Een klein dorpje in Brussel. Nadien besloten we terug naar de stad te gaan, je weet wel, kristof en Brewdog.... En onderweg naar de parking, zagen we een man met een doos en een balletje en volk om zich heen. Laatst was er een heruitzending van een heruitzending van Axl opgelicht op tv, en ik herkende het meteen. ook stond er veel volk om de man heen, en werd er gretig met bankbiljetten gedeeld. Een groepje Roma-zigeuners snelde ons voorbij en gingen meteen meespelen... Jawel, Balletje-balletje, regel 1 je wint nooit. Regel 2, als je wint, verlies je nog. Dat mensen hier als toerist nog intrappen blijft me this day in age verbazen, en met de hand op onze tas gingen we naar de metro.

In Brussel Zuid namen we weer de trein naar Brussel Centraal, om daar in Brewdog eentje te gaan drinken, gelukkig dat ze zo'n pubs niet overal hebben, het zou niet goed komen denk ik ;)

We sloten de dag af in Hasselt, met een frietje met enkele collega's en besloten naar huis te gaan, Robbe sliep nog voor zijn hoofd het kussen raakte, en ondanks onze teleurstelling van Harry potter, ben ik dankbaar dat Robbe het wel leuk vond.

Enkele + en -puntjes:
Harry Potter expo

+ vlot te bereiken met het openbaar vervoer
+ voor kinderen veel interactie
+ er staan enkele prachtige stukken tussen

- lang aanschuiven om uiteindelijk binnen te kunnen
- ik zou niet met de auto gaan, omdat de voor iedereen toegankelijke parking er louche uitziet.
- verschrikkelijk dure merchandising


zondag 17 juli 2016

Damn you Amsterdam!

Grote vakantie, zoals jullie weten werk ik zeer onregelmatig en geniet vriendlief van het bouwverlof, hij heeft het verdiend! Voor Robbe en Elien staat de vakantie ook redelijk vol, en soms moet je als koppel ook gewoon eens aan elkaar denken, toch?

Robbe was woensdag vertrokken op Akabe kamp, en ik had enkele dagen vrij in het vooruitzicht, helaas enkel woensdag, donderdag, zaterdag en zondag. Gezien verlof krijgen moeilijk gaat bij ons, hadden we dus geen plannen. We spraken voor de zomer al eens over onze jaarlijkse citytrip door te laten gaan in Amsterdam, ik hou van de stad. De sfeer, het foute, de restaurantjes (op elke hoek nen argentijn), ja de stad ligt me wel. Je kan je dan ook inbeeld hoe gelukkig ik was toen ik woensdag hoorde dat ik toch mijn verlof had! Elientje werd op pottietraining naar m'n schoonouders gebracht, en wij gingen zoals elke avond, weer te laat slapen.

Om 5u ging de wekker, en zoals elke nacht wanneer we iets leuks gepland hebben, sliep ik weer amper. Om half 5 werd ik wakker, heb ik me rustig gedoucht, en maakte ik Kristof wakker. Een lekkere tas koffie, en richting het station. Om 6.08 hadden we de P-trein naar Antwerpen. Wat een zalige verbinding! Hasselt-Diest-Heist op den Berg-Lier- en zo de 2 Antwerpens. Op nog geen uurtje zit je in Antwerpen Centraal! Daar namen we de IC naar Amsterdam en rond 10uur kwamen we aan. Ik reis graag met de trein, boekje, muziekje, en genieten. Op dat vlak heb ik als treinbegeleidster echt de ideale job! Niet dat ik tijdens het werk boekjes lees en muziek beluister, het nadeel van m'n job, is dat ik geen dutjes kan doen tijdens een lange treinreis. Anyway, lang genoeg treingetaterd, het gaat dus over Amsterdam!

Eens we aankwamen hadden we prachtig weer! Helderblauwe lucht, enkele wolkjes, leuke temperatuur, zoals een citytrip hoort te zijn dus.
Cheers to the citytrip!


We logeerden in het Amstel Botel, dat lees je goed, een hotel dat een boot is! Het vaart helaas wel niet meer, maar toch een unieke locatie. Het botel ligt op het 'Ij', waar elke dag diverse schepen varen. De kamers zijn basic, en buiten het 'movies on demand' dat ze afficheren op de boot, maar wat er niet is, is dit een ideaal hotel voor een citytrip. We betaalden 63 euro voor een nacht, wat schappelijk is om zo dicht bij het centraal station te liggen. Gezien onze visakaart vervallen was, en we dus niet via booking konden boeken, reserveerden we telefonisch. Daar is ergens iets misgelopen zodat we extra moesten betalen voor ons ontbijt. Nuja, voor 10 euro de man steek je een goed ontbijt achter je kiezen. Toch denken we volgende keer gewoon een kamer te boeken, zonder het ontbijt, dan kunnen we elders ontbijten in zo'n schattig brasserietje of ontbijtzaakje zoals de stad er vele heeft. Anyway de kamer was proper, het bed super en we hadden een heerlijk uitzicht + een queensized bed! Ik ga NIET op citytrip met m'n lief om in aparte bedden te slapen! Neh! Om tot daar te geraken, moesten we dus het 'ijveer' nemen. Een gratis veerdienst die je naar de andere kant van 'het Ij' brengt. Echt wel plezant, ik mocht van Kristof geen Titanic verwijzingen maken, of toch niet meer... Zot menneke dat hij is. Ik Titanic nabootsen op een boot? Manee, lekker romantisch nam hij me vast zoals het hoort en zette ik m'n keel open 'Neeeeaaaaaar, faaaaaaar, ... ' En toen liet hij me los, m'n 2 seconden Titanic allure waren dus voorbij. Maar genoten dat ik heb!



Eens we onze bagage hadden afgezet, kwam kristof op het idee om naar Haarlem te gaan, kennelijk is daar de befaamde Jopenkerk,

  

Voor de bierliefhebber een must om te bezoeken als je in de buurt bent. Haarlem is een tof stadje, een 20 minuutjes met de trein van Amsterdam Centraal. De gezelligheid van een grootstad en het intieme van een klein stadje. En weinig toeristen terwijl er toch veel leuke winkeltjes zijn. 
Ik heb het dan niet over de algemene ketens die je overal vindt, maar echt winkeltjes zoals ze horen, klein, gezellig en met dingetjes die je niet overal tegenkomt. Ik was te zeer onder de indruk om foto's te maken van elke leuke winkel, maar ik ben er zeker van dat Kristof nog terug wilt gaan. Anyway, de Jopenkerk dus. I'm not religious but I do like this church! Het is een echte kerk, waar een brouwerij in gevestigd is. Je leest dat goed, bier in de kerk, das zoals vloeken in de kerk, ... Je kan er ook lekker eten, iets wat zeer leuk is voor de foodie in mij. Ik koos voor een lekkere maissoep en dronk er een Bloodmoon bij. Een zurig fruitbiertje, dat het zoete van de maissoep compenseert. Mocht de Jopenkerk hun receptje willen aanpassen, ik heb een heeeeeerlijk recept voor goede maissoep! Kristof koos bitterballen, met mosterd (en ketchup gezien hij geen goede Hollander is) die ook heerlijk waren. Hij dronk daar de Populus Blond Eiken bij. (Thx Untappd voor de info Mrs_Jones !)


 Ook bezochten we er een stoffenwinkel, en een geweldige 'grote kinderenspeelgoedwinkel, nl Meneer Paprika, waar ik een mooie nexo knight voor Robbe kocht. Ik hou wel van de kleine zelfstandige, ze bieden zoveel meer zorg voor de dingen die ze verkopen, dingen zijn mooier geëtaleerd dan de standaard speelgoedwinkel, en prachtig ingepakt. 

In de Jopenkerk, vroegen we informatie naar het cafe van het Uiltje, je zou verwachten dat ze zouden zeggen 'dat weet ik niet', gezien het concurrentie zijn. Maar niets is minder waar. Wist je dat de uitbaters van het Uiltje vroeger bij Jopen gewerkt hebben? En nadien hebben ze het Uiltje opgericht? Super toch? 'Samen kunnen we elkaar sterk maken', was dan ook een uitspraak naar m'n hart. Concullega's zoals je het ook wel hoort. Helaas openen ze pas om 16u en ik had niet veel zin om van 2 dagen Amsterdam 1 dag in Haarlem door te brengen. 


In de straat van Het Uiltje heb je nog 2 tweedehandswinkeltjes, die ook de moeite zijn, maar ik ben de namen vergeten!!! En om de hoek lag een 'Scheer en Foppen' winkel, een elektronicawinkel die helaas failliet is. Ze hielden een uitverkoop, en zo kochten we een elektronische tandenborstel van de prinsessen voor Elien, borsterkopjes voor die van ons en oortjes voor m'n gsm, van Senneiser, voor nog geen 40 euro. Na een prachtige wandeling terug naar het station namen we opnieuw de trein naar Amsterdam. Je weet wel, voor onze citytrip daar verder te zetten. Wist je trouwens dat Haarlem een prachtig stationsgebouw had? 
Ik vermoed dat dit het kantoor van de stationchef was, gezien er een balkonnetje aan hangt



















Eenmaal terug in amsterdam brachten we onze bagage naar onze kamer, en trokken we de stad in.

Onze maagjes begonnen te knorren, en zo trokken we de stad in, op weg naar lekker eten. Amsterdam barst van de restaurants, maar de goede eruit pikken is moeilijk. Ik had geen zin in fastfood, en zo kwamen we uit op steak. Jawel, elke straat heeft een steakhouse. We vonden zelfs een plek waar je pizza, pasta en argentijns kon eten in 1 pand. Nee dank je, en zo kwamen we uit op een straatje waar 2 steakhouses tegenover elkaar lagen. Een modern, en een ouderwets. We kozen het laatste. Dit bleek in volle ontwikkeling te zijn, we vingen een gesprek op met de eigenaar en een interieurontwerper dus ze gaan binnekort verbouwen. Dat verklaart waarom de zetels en tafels versleten waren. Ik bestelde de steak met champignons en Kristof met peperroom. OVERHEERLIJK! In mijn saus was tomaat verwerkt, en de steak was perfect gebakken! Ook Kristof zijn steak was super, lekker mals vlees, en eerlijk geprijsd. Ik denk dat we 40 euro kwijt waren voor ons 2, wat zeker niet teveel is voor steak en een drankje per persoon. Hier kom ik zowieso nog eens terug! 


Nadien besloten we nog een mooie wandeling te doen, als als toerist horen daar de Wallen bij. Ik heb ze al enkele keren gezien, maar toch hoort het bij Amsterdam en deden we er de standaard wandeling op. Die was dan ook even snel afgelopen, veel speciaals vinden we er niet aan, wetende dat minstens de helft van de vrouwen er 'werkt' omdat ze geen andere manier vinden om uit hun uitzichtloze situatie te komen... Onderweg naar daar, passeerden we Gollem, een biercafé dat eruit ziet als eender welke andere amsterdamse bruine kroeg, en waar je verrast wordt door de kennis van de persoon die achter de toog staat. Na de Wallen besloten we naar ons botel te gaan, en te slapen na een laaaaaange nacht.

Vrijdag werden we wakker door het zonnetje, en na ons ontbijt namen we weer het veerpont naar het centrum. Ditmaal namen we een andere route, en kwamen we 'ons straatje' tegen. Wist je dat Amsterdam zich een gemeente noemt?

Op het Beursplein,is altijd veel volk te vinden, straatartiesten doen hun ding, en entertainen toeristen, de ene al wat spectalulairder dan de andere, we zagen een naakte dame die zich liet beschilderen, en een grimm reaper waar je voor een cent mee op de foto mocht. En onze aandacht werd getrokken door een slungelachtige Brit. die met veel lawaai al snel een cirkel kijklustigen lokte. Ik heb jaren bijgeklust op de kermis, en blijf van die folklore houden. Zijn eerste truuk was bewijzen dat hij door een tennisraket kon raken, en jawel, he did it! Na getover met een kristallen bal die over zijn lichaam gleed, zocht hij een assistent. De Britse slungel koos een Nederlandstalige slungel, en die stond naast mij! Ben ik blij dat ik niet uitgekozen was. Die had hij nodig voor zijn truuk met de vuurbal! Je leest het goed, hij ging een bal vuur over zijn lichaam laten glijden en rollen. De Vlaamstalige slungel mocht de vuurcup vasthouden terwijl de Britse slungel zijn ding deed.

 

Nadien besloten we dat het tocht tijd was voor CULTUUR, met nadruk op het woord CULT, en gingen we naar het Museum der Mishandeling. Ondertussen kwamen we nog een oude vestiging van een bekende Nederlandse Coffeeshop tegen. Dit is totaal anders dan de standaard flitsende coffeeshops die je net over de grens tegenkomt. 


Het museum was wel leuk om te doen, jammer dat de persoon achter de kassa er letterlijk tegen zijn goesting zat. Hij was aan het bellen, gaf ons zonder oogcontact het ticketje, inde het geld en er kon nog geen 'veel plezier' vanaf... Wetende dat Nederlanders joviale mensen zijn, was dit wel een teleurstelling. Gelukkig was het museum wel interessant en leerrlijk.

Hierna gingen we naar de Albert Cuyp Markt. In deze straat vind je ook veel stoffenwinkels, waar elke naaister wel haar ding kan vinden. Mooie prijzen, mooie dingen, lekker eten, een prachtige markt die veel variatie biedt. Het mooie weer as uiteraard een prachtige extra. 


De middag vloog voorbij, en we namen de tram naar het station. De tram is een ideaal middel om een stad als Amsterdam (euhm gemeente), te verkennen. Je betaalt 2.9 euro voor een rit van een uur. Met gevolg dat wanneer je een rit van 10 minuten nemen, en uitcheckt je nog 50 minuten hebt. KOOPJE dus! Wat mij ook opviel, ook uit vorige bezoekjes aan amsterdam, is dat mensen ook gewoon betalen. Ik tel de discussies niet meer met treinreizigers die denken dat ze voor een korte rit gratis mogen rijden. Geen discussies, niets, heerlijk. Uiteraard zullen er ook wel zwartrijders zijn, die heb je overal. Ook is Amsterdam een zeer propere stad (euhm gemeente!); en zie je er veel vuilbakken die regelmatig geleegd worden,  

Na een mooie namiddag besloten we de trein terug naar huis te nemen, eerst weer naar het botel waar we onze bagage mochten achterlaten in hun 'bagageruimte', en besloten we nog even 'eentje' te drinken in de brasserie die aan het 'Ij' ligt. namelijk de Ij-kantine. Wat je erover leest op het internet is waar, een prachtige locatie, hippe plek en de zandbak op het terras maakt het klaar om ook met kindjes naar daar te gaan. De wachttijden zijn helaas ook waar. Dit viel me op toen ze na 10 minuten pas kwamen vragen wat we wilden bestellen. Na een half uur! kregen we ons drankje pas, nadat we er om moesten vragen. Het was nochtans niet druk, en voor een zure cocktail proefde de mijne stroperig zoet. Ook vroeg ik aan de ober welke ik gekregen had, en kreeg ik een 'dat weet ik niet', als antwoord. Ik neem aan dat er geen cocktails bestaan die 'dat weet ik niet' heten, Nuja, slecht was hij ook niet. We namen onze laatste veerpont weer naar het Centraal station, en gingen weer naar ons Belgenlandje toe. 


Enkele tips om naar Amsterdam te gaan:
1. ga met het openbaar vervoer, de IC trein doet er langer over dan de Thalys, maar parking in Amsterdam is OF duur, OF onveilig. 
2. Veel hotels bieden een ontbijt aan voor een prijsje, maar je kan ook lekker ergens gaan ontbijten, er zijn plekjes genoeg. 
3. standaard in elke grootstad, pickpockets heb je overal, idem met bedelaars. Let op je spullen, geef geen geld aan bedelaars vaak werken ze samen met nog anderen die snel genoeg weten dat je een gulle gever bent.
4. Geniet ervan, het is een prachtige stad, die naast coffeeshops en prostitutie veel moois te bieden heeft.
Hopelijk hebben jullie meegenoten van de foto's en kregen jullie ook zin om deze mooie stad te bezoeken. Bij deze wil ik graag m'n schoonouders (zonder facebook) bedanken om op Elientje en Fievel te letten, zodat wij konden genieten van een minitripje in ons mooi buurland. 

Wil je m'n blog blijven volgen, doe het dan via hier.